Het Spaanse leven & de Spaanse voetbalcultuur

Beste familie, vrienden en overige burgers!

Het is inmiddels enige tijd geleden dat ik wat geschreven heb, mede omdat ik vanaf 24 december tot 1 januari eventjes terug in Nederland was.

Om hiermee maar meteen te beginnen: de trip was als verrassing gepland en op uitzonderingen na (mensen die in het complot zaten), had ik gemeld pas op zaterdag de 28e december terug te komen in Nederland. Ik zou de 24e aan het begin van de middag landen in Eindhoven, vanaf daar de trein naar Almelo pakken en vervolgens rond etenstijd als verrassing op de stoep staan. Ideaal gepland... totdat de vertraging in beeld kwam en ik vervolgens ruim 7,5 uur vertraging heb gehad met Transavia (lees: transvertragia). Lang verhaal kort: omdat een vliegtuig de avond ervoor uit had moeten wijken naar Schiphol i.p.v. een geplande landing in Eindhoven, had ons vliegtuig een dag later ook vertraging. Momenteel ben ik met een collega (advocaat van beroep) bezig om een schadevergoeding te eisen omdat Transavia zich verschuilt achter weersomstandigheden die er niet waren. Weeromstandigheden zijn namelijk een vorm van overmacht en daarmee hoeft men geen schadevergoeding te betalen. Mijn juridische achtergrond is weer flink bijgespijkerd de laatste weken.

Het was overigens erg fijn om thuis te zijn met kerst en oud/nieuw. De verrassing werd gelukkig door mijn ouders en Nadine als prettig ervaren. Nadine zag mij overigens pas eerste kerstdag in de ochtend zodat ik de avond ervoor "leugens" moest blijven vertellen over mijn verblijfplaats. De keuze om oudjaarsdag in Almelo te zijn bleek ook een goede. Ik houd van vuurwerk en in Madrid was nauwelijks vuurwerk..

Inmiddels heb ik kennis gemaakt met de voetbalcultuur van Madrid. Half december heb ik een bekerwedstrijd van Real Madrid bezocht en vorige week met Robert (die een weekend langs was gekomen) de topper Atletico Madrid ("Atleti in de volksmond") - FC Barcelona. Die laatste pot deed mij beseffen dat mijn "automatische keuze" om als Ajacied ook fan van Barcelona te zijn nergens op sloeg. Zelden heb ik mij zo geergerd aan Barcelona en hun vervelende gedrag. Het negatieve gevoel over de ploeg kwam vorig jaar al en jongetjes als Sanchez, Neymar, Busquets etc. verdienen letterlijk en figuurlijk veel te veel. Wat ook mee speelde wat dat Robert en ik kaarten hadden op de Fondo Sur tussen de fanatieke supporters van Atleti. En.. Atleti heeft supporters want neem van mij aan dat Real Madrid een imago hoog houdt dat op leugens is gebaseerd. Real is alsof je naar een opera gaat. Je gaat zitten, je kijkt voetbal, je klapt en je gaat tevreden naar huis. De "harde kern" bestaat uit jongetjes die er alleen maar zitten omdat Spanje geen Sesamstraat kent. Anders hadden ze direct na de uitzending hun bed op moeten zoeken! Atleti heeft echte fans en ik ben deels om. Tijdens de wedstrijd pikte ik al snel de Spaanse liedjes tegen Barcelona op en zong ik toch een paar keer mee. Voor de mensen die de Spaanse taal beheersen: Puta Barca, Puta Barca, Catalufos maricones. Terecht dacht ik zo! Komende zondag ga ik overigens weer naar Atletico. Dan spelen ze de competitiewedstrijd tegen Sevilla.

Verder bevalt het werken op de Ambassade nog steeds. Ik leer nog elke dag ontzettend veel en kan nu ook gaan beginnen met informatie verzamelen voor mijn scriptie. Door het werk op de economische afdeling ben ik toch gaan beseffen dat een economische functie (Lees bijv: traineeship bij een bank) voor mij geschikt is. Mijn scriptie zal dan ook waarschijnlijk over een economisch thema gaan. Mogelijke ideeën: de bankenunie en het nut van overnames en nationalisaties.

Dit weekend komen drie clubgenoten Madrid onveilig maken en zal ik met hen in een hostel slapen om de saamhorigheid niet te verstoren! Afgelopen weekend was mijn "broer" Robert op bezoek. Een zeer mooi weekend en voor herhaling vatbaar in een andere stad.

Dit was het voor nu! Ben wellicht genoeg vergeten te vertellen, maar de meesten van jullie spreek ik vast ook wel in "het echt".

Hasta la proxima tios!